Co to jest audiowizualna stymulacja mózgu (AVS) ?
Urządzenia do stymulacji audiowizualnej, to – system relaksacji światłem i dźwiękiem , maszyną umysłu, system synchronizacji fal mózgowych, to nazwa urządzenia, sterowana mikroprocesorem, które mają na celu osiągnięcie odprężenia, wigoru, medytacji i innych stanów ,poprzez rytmiczne bodźce dźwiękowe i świetlne. Zasada działania tych urządzeń opiera się na zjawisku odkrycia i narodzin elektroencefalografii (EEG), w latach 40-tych XX wieku. Jest to zjawisko synchronizacji potencjałów elektrycznych mózgu z takimi bodźcami zewnętrznymi, jak rytmiczne dźwięki bęben) i rytmiczne błyski światła, podawane w naturalnym zakresie rytmów mózgowych. Obecnie zjawisko to jest wykorzystywane w medycynie rosyjskiej w diagnostyce funkcjonalnej mózgu (od lat 60.XX wieku), w leczeniu nerwic (od lat 60.), a za granicą w leczeniu niektórych typów porażeń pourazowych, oraz leczenie dzieci z zespołami ADD i ADHD (HDD, HDHD).
Do czego służą maszyny umysłu?
– do samorozwoją i samodoskonalenia, – poprawić pamięć i funkcje intelektualne, – zwiększenie sprawności fizycznej i psychicznej,
– aktywizować procesy uczenia się i możliwości twórcze,
– korekta stanów psychoemocjonalnych,
– głęboki relaks, – normalizacja snu,
– bezpieczne osiągnięcie odmiennych stanów świadomości,
– rehabilitacja po dużym stresie fizycznym i emocjonalnym,
– korekta warunków psychofizjologicznych w sporcie,
– niwelowanie efektu braku synchronizacji podczas lotu do innej strefy czasowej.
Maszyny umysłowe (dalej dla wygody i dla zwięzłości będziemy ję nazywać maszynami) firmy Fotosonix nie są wyrobami medycznymi. Z punktu widzenia użytkownika, orzeczenie lekarskie nie może dawać nic dodatkowego, gdyż metoda stymulacji audiowizualnej jest całkowicie bezpieczna (istnieje oficjalny dokument z Ministerstwa Zdrowia, że urządzenia te nie wymagają zaświadczenia lekarskiego), a działanie lecznicze i regenerujące przejawia się pośrednio, poprzez aktywację mechanizmów ośrodkowego układu nerwowego, regulujących funkcje autonomiczne, aktywność psychiczna i fizyczna, emocje i zachowanie, poprzez wzrost nieswoistej odporności organizmu.
Za granicą (a obecnie w Rosji) istnieją liczne publikacje naukowe na temat wykorzystania urządzeń świetlnych i dźwiękowych w leczeniu lub znaczącej uldze w cierpieniu osób, które doświadczyły przemocy, stresu w życiu (w wyniku katastrof, działań wojennych itp.); z takimi zaburzeniami nerwowymi jak lęk i depresja; zaburzenia sezonowe; bezsenność; choroba serca; choroby przewodu żołądkowo-jelitowego; bóle głowy; ból pleców; chroniczny ból; nadciśnienie; zespół napięcia przedmiesiączkowego; zaburzenia widzenia; alkoholizm i narkomania; choroby psichyki ; trudności w uczeniu się; upośledzenie umysłowe; seksualna dysfunkcja; bezpłodność; obniżona odporność; parkinsonizm; cukrzyca; astma; uderzenie; paraliż; rak, a nawet padaczka (padaczka jest uważana za jedno z głównych przeciwwskazań do stosowania stymulacji światłem).
Krótka historia tworzenia i używania maszyn umysłu.
Pod koniec lat pięćdziesiątych, ubiegłego wieku na wolnym rynku, w Stanach Zjednoczonych pojawiły się pierwsze ,stosunkowo przenośne urządzenia do użytku osobistego, które były pozycjonowane jako urządzenia służące do wypoczynku, twórczego rozwoju i samopoznania. Urządzenia te szybko zyskały popularność, dzięki rewolucji psychodelicznej lat 60., gdyż miały być stosunkowo niedrogim i całkowicie bezpiecznym substytutem narkotyków. To był impuls do pojawienia się kilku firm w Stanach Zjednoczonych, które zaczęły wypuszczać te urządzenia do powszechnej sprzedaży. Niestety dalszy rozwój maszyn umysłowych został poważnie uderzony przez FDA , która stoi na straży interesów koncernów farmaceutycznych. FDA zakazała stosowania tej metody w medycynie (w Stanach Zjednoczonych), formalnie uzasadniając swoją decyzję brakiem badań naukowych i aktualnej praktyki medycznej. Było to trudne posunięcie, ponieważ w Stanach Zjednoczonych badania naukowe są prowadzone na grantach przeznaczonych tylko dla dziedzin naukowych, które miały charakter komercyjny lub militarny. Pionierskie badania, przeprowadzone przez szereg laboratoriów na kilku uczelniach, choć wykazały skuteczność metody, nie zainteresowały potencjalnych inwestorów, gdyż nie obiecywały dużych zysków w krótkim okresie i wcale nie gwarantowały pozytywnej decyzji FDA. Tak więc, pomimo zachęcających wyników, firmom, które produkowały do tego czasu maszyny, nie wolno było odwoływać się w reklamach do medycznych aspektów ich użycia, dozwolone były jedynie zwroty związane z „relaksacją, twórczym rozwojem i samopoznaniem”.
Co ciekawe, w tym samym czasie w USA (m.in. w medycynie) opracowano metodę rytmicznej elektrycznej stymulacji mózgu. Ponadto podstawą jej uznania przez FDA było powszechne stosowanie tej metody w Związku Radzieckim. Uwagę na tę metodę zwróciły wybitne zwycięstwa naszych ciężarowców (Aleksiejew) na igrzyskach olimpijskich, ponieważ okazało się, że metoda rytmicznej elektrycznej stymulacji mięśni i mózgu (elektrospanie) była szeroko stosowana przez nasz zespół, zarówno podczas przygotowań, jak i podczas zawodów. Niestety, sukcesy radzieckich lekarzy w leczeniu logoneuroz za pomocą rytmicznych bodźców świetlnych nie zyskały wówczas popularności w Stanach Zjednoczonych ze względu na istnienie tzw. „Żelaznej kurtyny”, która utrudniała swobodną wymianę myśli między nauką sowiecką a zachodnią. Dopiero szybki rozwój nauki o mózgu w latach 90-tych ubiegłego wieku ponownie zwrócił uwagę na metodę audiowizualnej stymulacji mózgu i pozwolił przełamać uparty opór FDA. Obecnie, jak już wspomniano, metoda AVS (ze sprzężeniem zwrotnym EEG) zyskała zasłużone uznanie w medycynie w leczeniu niektórych typów porażenia pourazowego mózgu (stymulacja EEG), a konwencjonalna AVS – w leczeniu dzieci z zaburzeniami koncentracji uwagi (ADD) i nadpobudliwość (ADHD) . W Rosji metoda AVS stała się dość rozpowszechniona, najpierw w organach ścigania (w wojsku i MSW) maszyny znajdują się obecnie na liście obowiązkowych urządzeń wsparcia psychologicznego. Przykładowo, podczas rehabilitacji narkomanów, metoda pozwala na normalizację snu, znaczną poprawę stanu emocjonalnego, oraz zmniejszenie prawdopodobieństwa nawrotu. Jako usługa dodatkowa w większości rosyjskich sanatoriów- oferowane są sesje AVS. Wielu psychologów i psychoterapeutów w prywatnych gabinetach stosuje tę metodę zarówno do pomocy klientom, jak i do własnej rehabilitacji po dniu pracy. Metodę tę stosuje się także w państwowych placówkach medycznych (np. Na niektórych oddziałach psychoterapeutycznych, szpitali psychiatrycznych ,sprzęt został zachowany i nadal działa, jak w latach 60 ubiegłego stolecia ).
Co to jest-maszyna umysłu?
W przeciwieństwie do antyków, nowoczesne maszyny stałi się znacznie mniejsze , dzięki rozwojowi elektroniki. Sekwencje rytmicznych bodźców dźwiękowych i świetlnych zorganizowane są w tzw. sesje, które są podzielone na grupy, tworzone zgodnie z wywołanymi stanami i są przechowywane w pamięci procesora. Użytkownik wybiera sesję (w zależności od pożądanego stanu), zakłada słuchawki i specjalne okulary z diodami LED , zapewnia wygodę (sesja może trwać od 5 do 45 minut) i naciska przycisk „start”. Jakie są standardowe parametry nowoczesnych systemów AVS? W rzeczywistości wszystkie maszyny mają w przybliżeniu taką samą skuteczność pod względem wywoływania odpowiednich stanów psychofizjologicznych i różnią się jedynie funkcjami usługowymi. Czasami zestaw funkcji serwisowych przenosi system na nowy poziom funkcjonalności. System AVS składa się ze specjalnego procesora (syntezator światła / dźwięku), wbudowanej pamięci, konwencjonalnych słuchawek stereo i specjalnych okularów z wbudowanymi diodami LED. Wbudowany procesor może zmieniać ,w zależności od programu ,określonego w sesji: częstotliwość stymulacji, cykl pracy, jasność, głośność, tonalność itp. Bodźców, dostarczanych do okularów i słuchawek. Wszystko to zapewnia przede wszystkim różnorodność, ponieważ nasz mózg szybko rozpoznaje monotonne bodźce i zaczyna je ignorować (jeśli nie przekraczają określonych progów intensywności). Najefektywniejsze sesje- to rodzaj tańca parametrów, o dość złożonym układzie rytmicznym. W niektórych urządzeniach (Navigator) możliwe jest, zarówno niezależnie, jak i zorganizowane w określonym systemie, stymulowanie różnych pól widzenia ,związanych z odpowiednimi obszarami mózgu. Pozwala to z jednej strony na bardziej subtelną kontrolę stanów (np. stan hipnotyczny, charakteryzuje się falami- beta w płatach potylicznych, falami -alfa w środkowej części mózgu oraz falami -teta w płatach czołowych mózgu), z drugiej zaś na użycie aparatu do terapii przez metoda DPDG (odczulanie poprzez ruch oczu). Wiele systemów ma możliwość pobierania dodatkowych sesji i wbudowanego dekodera audiostrobe do odtwarzania akompaniamentu świetlnego , przy pomocy specjalnych płyt CD, nagranych przy użyciu technologii audiostrobe. Niektóre systemy mają specjalną opcję , która pozwala zamienić dowolny utwór muzyczny lub program audio (afirmacje, sesja hipnozy, medytacja z przewodnikiem itp.) W specjalną sesję świetlną. Każdy, kto miał już do czynienia z maszynami ,zapewne zauważył dla siebie jedyną nieprzyjemną cechę tych urządzeń – dużo drutów, które starają się jak najszybciej ze sobą pomieszać, aby „sam diabeł nie zrozumiał”. Dlatego też, aby wykluczyć przynajmniej część przewodów, wielu producentów zadbało o dodanie do systemu wbudowanego odtwarzacza audio. Ponieważ w AVS -główny efekt synchronizacji aktywności bioelektrycznej mózgu z bodźcami zewnętrznymi (~ 70-80%) pada na światło , wielu producentów generalnie zrezygnowało z wbudowanego procesora światła / dźwięku, co pozwoliło im pod pozorem maszyn umysłu produkowac bardzo prymitywne urządzenia, składające się z odtwarzacza audio i wbudowany dekoder dźwięku stroboskopowego. To pozwoliło im wygenerować dodatkowy dochód ze sprzedaży sesji (muzyka z nałożoną ścieżką stroboskopową). Kolejną interesującą gałęzią mindmachines, która z jakiegoś powodu nie doczekała się dalszego rozwoju, były dekodery do komputera. System był programem komputerowym, który używał karty dźwiękowej komputera do tworzenia dźwięku. Dźwięk i impulsy dla okularów były podawane przez port COM do specjalnej nasadki, do której podłączano okulary i słuchawki. Myślę, że nie ma potrzeby tłumaczyć, jakie ogromne zalety (przynajmniej w zakresie funkcjonalności i elastyczności) taki system ma w porównaniu ze standardowymi modelami. W dzisiejszych czasach, gdy tablety i laptopy zyskały ogromną popularność, odrodzenie tej branży prawdopodobnie nie jest dalekie.
Przeciwwskazania i skutki uboczne maszyn umysłu.
Jeśli masz oficjalną diagnozę epilepsji lub innej czynności napadowej, lub miałeś nieprzyjemne doznania lub drgawki, gdy: patrzyłeś na zmarszczki wody błyszczące w słońcu; szedł przez las, a promienie słoneczne przedzierały się przez gałęzie drzew w kierunku, podobnie – wzdłuż wysokiego ogrodzenia z pionowymi prętami; jeździł samochodem w nocy lub w tunelu w kierunku jasnych świateł; podczas gry komputerowej lub filmu z podobnymi efektami świetlnymi; wtedy zajęcia z technologiami świetlnymi i dźwiękowymi są dla ciebie zdecydowanie przeciwwskazane.
Inne przeciwwskazania, gdy konieczna jest konsultacja lekarska to: obecność rozrusznika serca, arytmia serca, udar mózgu, guzy mózgu (o różnej etiologii), wczesne (do 3 miesięcy) ciąży, stosowanie leków psychotropowych (w ciągu 4 godzin przed sesją lub regularnie). Używanie narkotyków i alkoholu nie jest zgodne z audiowizualną stymulacją mózgu.
Skutki uboczne AVS.
Hipnotyczny efekt stymulacji światłem i dźwiękiem ma tendencję do wzmacniania zmysłów na temat tej metody. W ten sposób nieprzyjemne uczucia i mogą powodować intensywne emocjonalne odrzucenie. Pomimo tego, że w większości przypadków trening mózgu za pomocą dźwięków świetlnych, jest całkowicie bezpieczny i może przynieść nieocenione korzyści, mogą wystąpić skutki uboczne, które pozostając nieznane, mogą zniechęcić użytkownika do dalszego stosowania AVS:
1. Niedociśnienie ortostatyczne;
2. Ból głowy związany z napięciem mięśni;
3. Szok somatyczny;
4. Naczyniowy ból głowy;
5. Fotoepilepsja;
6. Poprawa funkcjonowania narządów;
7. Aktywacja traumatycznej pamięci.
8. Niezwykłe doznania związane z głębokim relaksem .
9. Rozproszone hamowanie kory mózgowej.
1. Niedociśnienie ortostatyczne. Dość powszechny przykład niedociśnienia ortostatycznego można przytoczyć, gdy dana osoba jest nagle budzona przez telefon podczas głębokiego snu. W stanie półprzytomności osoba podskakuje, głowa ma zawroty głowy i upada na podłogę (czasami ciężko ranny w wyniku uderzenia o meble).
Z fizjologicznego punktu widzenia, w stanie głębokiego relaksu, serce bije bardzo wolno, a tętnice mają niski ton, więc nie są w stanie szybko dostarczyć krwi do mózgu przy tak gwałtownym wysiłku. Ponieważ relaksacja, podczas treningu światłem i dźwiękiem, może być jeszcze głębsza niż podczas naturalnego snu, po zakończeniu sesji- światło i dźwięk, należy przez jakiś czas siedzieć, prostując kręgosłup, wykonywać lekkie ćwiczenia fizyczne w celu normalizacji ciśnienia krwi.
Jeśli się nie spieszysz, możesz po prostu cieszyć się odpoczynkiem i spokojem przez kilka minut, dokonując autohipnozy, która jest najbardziej skuteczna w tym stanie.
2. Ból głowy, związany z napięciem mięśni. Czasami, szczególnie po pierwszym doświadczeniu, po treningu przy dźwiękach świetlnych, może wystąpić ból głowy. Najczęściej ból ten wiąże się z ustawieniem zbyt dużej jasności diody LED i zmienionym stanem świadomości. W przypadku takich osób możesz zalecić praktykę w środowisku, które ich zdaniem jest całkowicie bezpieczne, jednocześnie skupiając się na spokojnych myślach o czymś przyjemnym.
4. Naczyniowy ból głowy. W większości przypadków taki ból może wystąpić dopiero po kilku pierwszych eksperymentach z urządzeniami świetlnymi i dźwiękowymi. Niektóre osoby mogą odczuwać łagodny ból głowy po każdej aplikacji AVS. Jeśli bóle głowy są silne i długotrwałe, rozsądniej jest przerwać dalszą stymulację audiowizualną.
Można wyróżnić dwa typy:
A) Parasympatyczny. Ból ten najczęściej występuje u osób w ciągłym stresie, którego jednym z objawów jest uporczywie zimne dłonie i stopy. Oprócz stanu głębokiej medytacji podczas sesji świetlno-dźwiękowej następuje dość znaczny wzrost temperatury dłoni i stóp (np. Z 23,8 ° C do 32,2 ° C). Tak więc tętnice, które są przyzwyczajone do ciągłego przebywania w stanie wysokiego napięcia, gdy są rozluźnione, mogą stymulować początek bólu głowy. Podobny ból (nie zawsze i nie w ogóle) może wystąpić przy niedociśnieniu, ponieważ stymulacja AVS w zakresie alfa-teta ma tendencję do obniżania ciśnienia krwi. I choć przy dostatecznie długiej (od 2 tygodni do 3 miesięcy) stymulacji w zakresie alfa, niskie ciśnienie krwi zwykle wraca do normy, ale nie każdy może to wytrzymać. Dlatego , gdy pojawia się ból ,związany z niskim ciśnieniem krwi, zaleca się przejście na sesje beta („E”), które mają tendencję do nieznacznego wzrostu ciśnienia. Oczywiście w przypadku nadciśnienia tętniczego sesje „E” są przeciwwskazane.
B) Wzmocnienie krążenia mózgowego.
W 1992 roku, stosując metody rezonansu magnetycznego i pozytonową tomografię emisyjną, stwierdzono, że krążenie mózgowe w korze mózgowej wzrosło o 50% podczas stymulacji wzrokowej.
Chociaż zwiększenie krążenia mózgowego może znacznie złagodzić cierpienie w przypadku zespołów słabej uwagi i PMS, migreny i innych chorób, związanych z zaburzeniami krążenia mózgowego, ale jednak zwiększenie krążenia mózgowego -jest prawdopodobnie również przyczyną bólu głowy.
5. Fotoepilepsja. Sam w sobie lekki i dźwiękowy trening nie przyczynia się ani do wystąpienia, ani do rozwoju tej choroby. Może stać się „wyzwalaczem” ataku tylko w obecności choroby. Według statystyk medycznych, w naszej populacji do 24 roku życia jest jedna osoba na cztery tysiące z ryzykiem wystąpienia fotoepilepsji, a jedna na dziesięć tysięcy po 24 latach. Większość osób ze skłonnością do fotoepilepsji nigdy w życiu nie doświadczyła napadu padaczkowego lub doświadczyła napadu tylko raz, a następnie podświadomie uniknęła warunków, w których możliwy jest nawrót. Zwykle takimi warunkami mogą być: patrzenie na blask słońca na wodzie, spacer po lesie, gdy w kierunku ruchu światło słoneczne przebija się przez gałęzie drzew , prowadzenie samochodu w mieście oświetlonym nocą lub przez tunel z jasnymi światłami, gry komputerowe lub filmy z podobnymi efektami. Jednak większość napadów ma miejsce podczas oglądania telewizji lub grania w gry komputerowe. Same ataki nie są niebezpieczne. Tylko możliwe obrażenia, spowodowane upadkiem, są niebezpieczne. Osoby wrażliwe na światło ,są bardziej narażone na napad drgawkowy podczas fotostymulacji z zamkniętymi oczami niż z otwartymi oczami, ponieważ powieki działają jak dyfuzor, przyciągając więcej zakończeń nerwowych do percepcji. Większość badaczy fotoepilepsji jest skłonna wierzyć, że czerwone światło i częstotliwość pulsacji około 15 Hz są bardziej podatne na ataki ,niż inne kolory i częstotliwości. Najbezpieczniejsze pod tym względem jest światło niebieskie. Ponadto w warunkach laboratoryjnych stwierdzono, że obecność światła niebieskiego, może całkowicie osłabić zdolność czerwieni do wywoływania drgawek. Niektórzy badacze sugerują, że pulsujący dźwięk, w pewnych warunkach, prawdopodobnie może również powodować napady padaczkowe, ale nie zostało to potwierdzone eksperymentalnie. Wręcz przeciwnie, istnieją niepotwierdzone dowody na znaczny spadek częstotliwości i intensywności napadów zwykłej padaczki w wyniku regularnych ćwiczeń z niektórymi programami audio .
6. Poprawa funkcjonowania narządów.
Obecnie dysfunkcja narządów wewnętrznych w wyniku stresu ,została rzetelnie i wielokrotnie udokumentowana i nikt w to nie wątpi. Kiedy człowiek zaczyna na bieżąco stosować trening świetlny i dźwiękowy, w wyniku głębokiego odprężenia, znika wiele dysfunkcji narządowych. Jaki jest problem? Problem może być związany z dawkowaniem leków, które osoba stosowała przed rozpoczęciem AVS . Istnieją powtarzające się dowody na poprawę funkcjonowania trzustki i gruczołów tarczycy i, związane z tym niebezpieczeństwo przedawkowania leków, które zwykle są kontynuowane w zwykłych ilościach. Dlatego osobom, które zaczęły regularnie angażować się w AVS i ,cierpią na jakiekolwiek choroby przewlekłe, zdecydowanie zalecamy wzmożony nadzór lekarski.
7. Aktywacja emocjonalnej pamięci traumatycznej.
Niektórzy z nas mają bardzo trudne wspomnienia traumatycznych wydarzeń, które miały miejsce w przeszłości, których pamięć w jakimś stopniu została wyparta do podświadomości. Niemniej jednak pamięć ta nieustannie prześladuje ludzi przez całe życie, objawiając się nieuzasadnionymi wybuchami złości (a nawet przemocy), irracjonalnymi lękami, dysfunkcjami seksualnymi, niską samooceną. Pewne zapachy, dźwięki, dotyk i smaki związane z tymi wydarzeniami mogą nagle ożywić to wspomnienie, wywołując żywe halucynacje.
Praktyki medytacyjne i hipnoza są również w stanie wskrzesić tę wypartą pamięć w świadomości. To samo dotyczy treningu mózgu przy użyciu dźwięków światłem. Ze względu na głębokie stany transowe, które występują podczas sesji świetlno-dźwiękowej, ta wyparta pamięć może nagle i niegrzecznie wpaść w świadomość, wywołując niezwykle silne emocje. I chociaż te same stany głębokiego transu mogą przejść długą drogę w przetwarzaniu i integracji traumatycznej pamięci, nadal miałoby sens wykonywanie tej pracy w obecności wyszkolonego terapeuty.
8. Niezwykłe doznania związane z głębokim relaksem . Ćwicząc AVS, można uzyskać różne efekty w postaci niezwykłych doznań. Dzięki synchronizacji bioelektrycznej aktywności mózgu z rytmami świetlno-dźwiękowymi, przeznaczonymi do odprężenia, organizm zaczyna się głęboko odprężać (niekiedy głębiej niż podczas normalnego snu). Na pewnych etapach relaksu każda osoba ma różne niezwykłe, czasami uważane przez niego za nieprzyjemne, doznania. Na przykład osoba może usłyszeć własne chrapanie, swędzenie, łaskotanie (dreszcze), ciągnięcie itp. odczucia w różnych częściach ciała, odczucia spadania (latania) gdzieś, „wstrząsy” i / lub pulsacje w różnych częściach ciała, uczucie intensywnego ciepła lub zimna. Osoba zaczyna dobrze słyszeć i czuć bicie własnego serca, które często jest mylone z nim jako przyspieszone bicie serca i dźwięki w pokoju wokół niego. Oznacza to, że osiągnąłeś wystarczająco głęboki stopień odprężenia i przez kilka sesji będziesz musiał przyzwyczaić się do wszystkich tych wrażeń, aby ruszyć do przodu. Czasami zaostrzenie wszystkich (lub pojedynczych) układów sensorycznych ma miejsce ,przez pewien czas po stymulacji światłem i dźwiękiem. W odprężonych stanach alfa osoba zaczyna dobrze czuć wszystkie bolesne strefy i punkty ciała („co boli”). Nie oznacza to, że abecadło wywołało w tobie te bolesne odczucia, co oznacza, że ujawnił się jakiś stary (lub świeży) twój problem somatyczny. W tym przypadku maszyna umysłu działa jedynie jako narzędzie diagnostyczne. Często ,przy regularnych ćwiczeniach relaksacyjnych alfa ,większość problemów, które są najczęściej związane z nadmiernym stresem, samoistnie się wyleczy.
9. Rozproszone hamowanie kory mózgowej. Czas efektywnego treningu z maszyną umysłu jest bardzo indywidualny. Zalecany czas to 15-20 minut na raz, bez przerwy między czasami są również w stanie wskrzesić tę wypartą pamięć w świadomości. To samo dotyczy treningu mózgu przy użyciu dźwięków światłem. Ze względu na głębokie stany transowe, które występują podczas sesji świetlno-dźwiękowej, ta wyparta pamięć może nagle i niegrzecznie wpaść w świadomość, wywołując niezwykle silne emocje. I chociaż te same stany głębokiego transu mogą przejść długą drogę w przetwarzaniu i integracji traumatycznej pamięci, nadal miałoby sens wykonywanie tej pracy w obecności wyszkolonego terapeuty. Nasze ciało zachowuje również pamięć urazów, dlatego czasami podczas sesji AVS ból (a właściwie jakiekolwiek inne) mogą pojawić się w miejscach wcześniejszych złamań, silnych siniaków i ran (a także fantomowych w brakujących kończynach). Ale to zwykle szybko znika. Metoda AVS jest również bardzo skuteczna w łagodzeniu bólu fantomowego.
Czas efektywnego treningu z maszyną umysłu jest bardzo indywidualny. Zalecany czas to 15-20 minut na raz, bez przerwy między czasami mniej niż 3 godziny. Generalnie po 45 minutach mózg odmawia podążania za jakimkolwiek bodźcem i może wystąpić nieprzyjemny (dla większości ludzi) stan oszołomienia, półsenności, czasem z przyspieszonym biciem serca, co jest spowodowane tzw. Rozproszonym zahamowaniem kory mózgowej. Ale dla niektórych osób nawet 10-minutowa stymulacja (szczególnie przy szybkich rytmach z zakresu beta) może prowadzić do rozproszonego hamowania, dlatego nie należy dać się ponieść długim sesjom lub / i ustawiać sesje w różnych kierunkach pod rząd – to nie może prowadzić do niczego dobrego. Większość maszyn umysłowych zapewnia możliwość skrócenia o połowę czasu trwania sesji (o krok 1/8). To samo dotyczy zbyt dużej głośności i jasności.
Sessja maszyny umysłu.
Sesja AVS – pewna sekwencja zmian wszystkich parametrów stymulacji (technicznie wbudowanych w dany model maszyny) przechowywanych w pamięci procesora. Sesja jest podzielona na segmenty, w których ustawia się współczynnik czasu, wartości wszystkich parametrów oraz sposób, w jaki te wartości będą się zmieniać z segmentu na segment. W ten sposób użytkownik musi tylko wybrać żądaną sesję, założyć okulary i słuchawki oraz nacisnąć przycisk „start”. W zależności od konstrukcji okularów sesję można ćwiczyć z oczami zamkniętymi lub otwartymi. Istnieją uniwersalne wzory okularów, które można ćwiczyć zarówno z zamkniętymi, jak i otwartymi oczami – według uznania użytkownika. Generalnie trening z zamkniętymi oczami (niezależnie od konstrukcji okularów) jest dużo bardziej efektywny i przyjemniejszy niż z otwartymi oczami. Wynika to z faktu, że światło jest rozpraszane przez zamknięte powieki, co prowadzi do zaangażowania znacznie większej liczby receptorów oka w percepcji niż przy otwartych oczach. Z zajęć z otwartymi oczami najczęściej korzystają artyści, muzycy, sportowcy i pisarze, gdy chcą skojarzyć (uwarunkowany refleksyjnie) pewien stan psychofizjologiczny z ich działalnością zawodową. W przypadku maszyn sesje są zwykle grupowane według funkcjonalności. Standardowe grupy sesji dla mmachines to: • energia; • relaks; • trening; • kreacja; • medytacja; • sen; • różne sesje „specjalne”
Jak widać, sesje różnią się od siebie stanem funkcjonalnym, który powinien być wywołany u użytkownika w wyniku używania maszyny.
Można zastosować inne podejście do klasyfikacji sesji, oparte na bioelektrycznej aktywności mózgu i odpowiednich stanach. Obecnie zwyczajowo wyróżnia się cztery główne typy oscylacji elektrycznych w ludzkim mózgu, z których każdy odpowiada swojemu własnemu zakresowi częstotliwości i stanom świadomości, w których dominują te częstotliwości.
Fale beta
Fale beta – są najszybsze. Ich częstotliwość waha się w wersji klasycznej od 13 do 42 Hz (a według niektórych współczesnych źródeł do 160 Hz). W zwykłym stanie czuwania, kiedy obserwujemy otaczający nas świat z otwartymi oczami, lub koncentrujemy się na rozwiązywaniu niektórych bieżących problemów, fale te, głównie w zakresie od 14 do 30 Hz, dominują w naszym mózgu. Fale beta zwykle kojarzą się ze czuwaniem, koncentracją, poznaniem, a w przypadku ich nadmiaru z niepokojem, strachem i paniką. Brak fal beta wiąże się z depresją, słabą selektywną uwagą i problemami z zapamiętywaniem informacji. Pobudzenie mózgu w zakresie beta pozwala pozbyć się stanów depresyjnych, zwiększyć poziom świadomości, uwagi i pamięci krótkotrwałej.
Fale alfa
Fale alfa nasilają się, gdy zamykamy oczy i zaczynamy biernie się relaksować, nie myśląc o niczym. W tym samym czasie oscylacje elektryczne w mózgu spowalniają i pojawiają się „wybuchy” fal alfa, tj. wahania w zakresie od 8 do 13 Hz. Jeśli nadal będziemy się relaksować bez skupiania myśli, fale alfa zaczną dominować w całym mózgu i zanurzymy się w stan przyjemnego spokoju, zwany także „stanem alfa”. Stan alfa wydaje się być „neutralnym”, nieaktywnym stanem mózgu. Na elektroencefalogramie (EEG) zdrowej osoby, która nie jest pod wpływem stresu, zawsze jest dużo fal alfa. Brak ich może być oznaką stresu, niemożności uzyskania odpowiedniego wypoczynku, zaburzeń pracy mózgu lub choroby. Fale alfa są też rodzajem pomostu – zapewniają połączenie między świadomością a podświadomością.
Badania EEG wykazały, że osoby, które doświadczyły w dzieciństwie doświadczeń związanych z poważnymi urazami psychicznymi, stłumiły aktywność mózgu alfa (efekt przemieszczenia). Podobny obraz aktywności elektrycznej mózgu można zaobserwować u osób, cierpiących na zespół pourazowy będący skutkiem popełnionej wobec nich przemocy, działań wojennych czy katastrof środowiskowych. Uzależnienie niektórych osób od alkoholu i narkotyków tłumaczy się tym, że mózg tych osób nie jest w stanie, z różnych powodów ,w normalnym stanie, wytworzyć wystarczającej liczby fal alfa, podczas gdy w stanie odurzenia narkotyków, lub alkoholu -moc aktywności elektrycznej mózgu ,w zakresie alfa – gwałtownie rośnie. Osoba w stanie alfa (gdy moc fal alfa jest wystarczająco duża) czuje się jak dwa punkty skupienia uwagi – jego ciało i otoczenie (rozmówca). Ponadto ,rytm alfa jest „odpowiedzialny” za wyobrażeniowe reprezentacje, dlatego staje się jasne, dlaczego osoby cierpiące na zespół pourazowy mają trudności z dostępem do reprezentacji sensoryczno-figuratywnych, na których opiera się większość wpływów psychoterapeutycznych. W przedziale między zakresami alfa i beta, występuje rytm czuciowo-motoryczny (12-15 Hz).
Rytm sensomotoryczny (SMT) jest bardzo interesującym rytmem, z punktu widzenia rozwoju funkcji poznawczych. AVS z serii SMT, wprowadza ciało w stan „śpi ciało, umysł obudzony” – najbardziej efektywny w nauce. W „leczeniu” dzieci (i dorosłych) z zespołami ADD i ADHD ,AVS stosuje się właśnie w zakresie rytmu czuciowo-ruchowego. Za najskuteczniejszą częstotliwość tej stymulacji uważa się 14 Hz, ale ta sama częstotliwość, w przeciwieństwie do sąsiednich (13 Hz i 15 Hz), może znacznie zwiększyć ciśnienie krwi u niektórych osób, dlatego należy jej używać ostrożnie, stosując pełną kontrolę ciśnienia krwi. Ciało ludzkie jest zaprojektowane bardzo racjonalnie i ekonomicznie. Oznacza to, że kiedy człowiek myśli, używa tych samych obszarów mózgu i zasobów, które są odpowiedzialne za aktywność binauralną i motoryczną, oraz percepcję sensoryczną, używając zmysłów, mówiąc w przenośni, jak komputery analogowe, z których dane są przetwarzane i analizowane przez centralny komputer cyfrowy – ludzki mózg. … Tak więc, gdy osoba jest tak zrelaksowana fizycznie, jak to tylko możliwe, jej mózg otrzymuje znaczną ilość dodatkowych zasobów do myślenia i uczenia się. Jedynym problemem jest to, że jesteśmy przyzwyczajeni do całkowitego relaksu – po rozluźnieniu ciała zwykle następuje zaśnięcie.
Fale Teta
Fale Teta pojawiają się, gdy spokojne czuwanie zmienia się w senność. Fluktuacje elektryczne w mózgu stają się wolniejsze i bardziej rytmiczne, w zakresie od 4 do 8 Hz. Ten stan jest również nazywany „zmierzchem”, ponieważ człowiek znajduje się między snem a jawą. Często towarzyszy mu wizja nieoczekiwanych, sennych obrazów, którym towarzyszą żywe wspomnienia, zwłaszcza z dzieciństwa.
Stan TETA otwiera dostęp do treści nieświadomej części umysłu, swobodnych skojarzeń, nieoczekiwanych spostrzeżeń, twórczych pomysłów. W stanie theta ludzki mózg wytwarza więcej beta-endorfin, własnych „leków”, które są odpowiedzialne za radość, relaksację i uśmierzanie bólu.
We wszystkich wschodnich szkołach filozoficznych i ezoterycznych „hipnologia” była używana od wieków do kreatywności i samodoskonalenia, psychotechnika i rytuały zostały starannie opracowane, aby osiągnąć ten stan, i istnieją szczegółowe klasyfikacje towarzyszących temu zjawisk psychofizjologicznych. Zauważ, że użycie hipnologii nie ogranicza się do religii Wschodu. Historia mówi nam, że tak znane osobistości jak Arystoteles, Brams, Puczini, Wagner, Francis Goya, Nietsche, Edgar Alan Po, Charles Dikens, Salvador Dali, Henry Ford, Thomas Edison i Albert Ensztain -celowo wykorzystali hipnologię do swojej twórczości, używając technikę, którą opisał Arystoteles.
Trening mózgu w zakresie TETA- znacznie zwiększa kreatywność osoby, zdolność uczenia się i zdolność do samodzielnego rozwiązywania różnych problemów. Zapotrzebowanie na alkohol i narkotyki sa również znacznie zmniejszone. Znanym problemem związanym z AVS w zakresie FAL TETA- słaba zdolność niewytrenowanego mózgu do podążania (synchronizowania) bodźców wzrokowych i słuchowych. Zwykle, jerzeli możliwe zanurzenie mózgu w stanie- TETA, za pomocą specjalnych technik stymulacji, to wzór częstotliwości potencjałów elektrycznych mózgu ujawniony przez EEG, nie pokrywa się z częstotliwością stymulacji AVS. Innym problemem stanowi sie możliwe ponowna stymulacja stłumionych (długo i niezawodnie zapomnianych) negatywnych wspomnień, jerzeli to nie było poprzedzone odpowiednio, długim treningiem w zakresie alfa. Dlatego przed przystąpieniem do sesji teta -konieczne jest ukończenie kursu sesji alfa (co najmniej 21 razy, z przerwą nie dłuższą niż 2 dni). Podczas treningu alfa takie wspomnienia- są zwykle przetwarzane po cichu i, jerzeli zostaną przypadkowo przywołane, postrzegane są po prostu jako osobiste doświadczenie.
Fale delta
Fale delta zaczynają dominować dopiero w fazie głębokiego snu. Są nawet wolniejsze niż fale teta, ponieważ mają częstotliwość mniejszą niż 4 wibracje na sekundę. Większość z nas, gdy fale delta dominują w mózgu, jest w stanie senności lub w innym stanie nieświadomości. Istnieje jednak coraz więcej dowodów na to, że niektórzy ludzie mogą znajdować się w stanie delta bez utraty świadomości. Zwykle wiąże się to z głębokim transem lub stanami „niefizycznymi”. Stymulacja audiowizualna mózgu w zakresie delta niestety (a może na szczęście;) w żaden sposób nie wpływa na rytmiczną aktywność mózgu. Skuteczność (przynajmniej dla niektórych osób) sesji delta w wywoływaniu naturalnego snu opiera się z jednej strony na osobistych postawach i rytuale, az drugiej na obciążeniu głównych układów sensorycznych monotonnymi bodźcami, które w pewnych warunkach tłumią wewnętrzny dialog i obrazy.
Niektórzy ludzie wręcz przeciwnie, w wyniku stymulacji delta uzyskują „niezwykłą wigor”, co wiąże się przede wszystkim ze wzrostem krążenia mózgowego o 50% przy każdym AVS. W celu normalizacji snu w nocy, najlepiej nadaje się trening alfa (cztery godziny przed zaśnięciem). A jerzeli nadal jesteś „złapany” w nocy, to, co dziwne, AVS lepiej sprawdza się w dolnej części zakresu SMT (około 12 Hz). Niemniej jednak AVS, właśnie w zakresie delta, pozwala w 35% przypadków pozbyć się, a w pozostałych 60% przypadków znacznie zmniejszyć zespół bólowy w migrenach, SMT i przewlekłych bólach niewiadomego pochodzenia (w tym fantomowych) . Tylko 5% badanych stwierdziło, że nie było zmian w natężeniu bólu. Nowoczesne metody komputerowej analizy aktywności elektrycznej mózgu pozwoliły ustalić, że w stanie czuwania, mózg zawiera częstotliwości wszystkich zakresów, a im sprawniejszy jest mózg, tym większa jest synchronizacja , oscylacji we wszystkich zakresach, w symetrycznie położonych strefach obu półkul mózgowych.
\